Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με την ποίηση της γενιάς του ΄20 που ακολουθεί την παράδοση του νεορομαντισμού και του νεοσυμβολισμού.

Διαβάζοντας το ποίημα του Ν. Λαπαθιώτη «Νυχτερινό», οι μαθητές επιχείρησαν να γράψουν τα δικά τους ποιήματα  είτε εμπνεόμενοι από το ποίημα του Λαπαθιώτη, είτε εκφράζοντας με έναν δικό τους τρόπο συναισθήματα που συνοδεύουν έναν αποχωρισμό ή χωρισμό από αγαπημένο πρόσωπο.

Άρτεμις Αναγνωστοπούλου, Φιλόλογος

---

Χωρίς τίτλο

 

Δυο μεγάλα μάτια στα χρώματα του ήλιου

Έφυγαν μακριά μου, πλέον δεν είναι μαζί μου.

 

Αυτά τα μάτια βλέπω ανάμεσα στ ‘ αστέρια

Ξεθώριασαν κι εκείνα σαν έχασα εσένα

 

Μέσα στα λουλούδια ψάχνω το άρωμά σου

Μα δεν μπορώ να το πιστέψω δεν είμαι πια κοντά σου.

 

                Αδαμοπούλου Ελένη – Ζαφειρίου Ευαγγελία, Γ1

                                                              

 

---

 

Γιατί μ’ εγκαταλείπεις;

 

Το φεγγάρι χλωμό φωτίζει

με ένα πράσινο φως

Τα πρόσωπά μας την νύχτα.

Και εσύ φεύγεις.

Και οι τελευταίοι σου λέξεις

χάνονται μες την σιωπή.

Οι τελευταίοι ήχοι που ακούω,

το σινιάλο του βαποριού που φεύγει.

Και ύστερα τίποτα άλλο

Μένω μόνος στη σκιά

και περιμένω.

Μόνος με τις σκέψεις μου

γύρω από εσένα.

και με ένα παράπονο βαθύ:

Γιατί;

Γιατί με εγκαταλείπεις;

                                      

                                               Μπιτσάκη Ελευθερία, Γ3

 

---

 

 

Χωρίς τίτλο

 

Άντρας μόνος στέκεται και βλέπει το φεγγάρι,

που λάμπει μες στης νύχτας, το τρομερό σκοτάδι.

Μα εκείνος απ’ όλες τις φωνές ακούει μόνο μία,

εκείνη που αγάπησε με πάθος και λατρεία.

Πριν φύγει στο γιαλό, πριν την αποχαιρετήσει,

ψάχνει μόνος να την βρει, μα η μοίρα δεν την βρίσκει.

Και οι δυο ψυχές χωρίζουνε και ας μην αυτό ζητάνε,

θα ζούνε με τα δάκρυα ακόμα και αν πονάνε

 

                                                       Βασιλακοπούλου Γιώτα, Γ1

                                                       Θεοπίστου Ερατώ, Γ1

 

 

---

 

Χωρίς εσένα

 

Και τώρα εγώ σε αποχαιρετώ

χωρίς κανένα δισταγμό

Μα είναι βαριά η μοναξιά

χωρίς εσένα αγκαλιά

 

Τώρα μόνος μες το σκοτάδι

προσπαθώ να βρω ένα χάδι

Και που θα ξαναβρώ το χρώμα των ματιών σου

κι αυτό το υπέροχο χαμόγελό σου

 

Μα εγώ δεν μπορώ να αντικαταστήσω

την αγκαλιά σου, τα ζεστά φιλιά σου

και βαδίζω στην μοναξιάς το μονοπάτι

γιατί η ζωή χωρίς εσένα είναι μια απάτη.

 

                                                       Αιγινίτη Ηρώ, Γ1

                                                       Δρόσου Βικτώρια, Γ1

 

---

 

Χωρίς τίτλο

 

Εκείνο το βράδυ ολόγιομο φεγγάρι

και ψάχνω να σε βρω στου σκοταδιού τη ζάλη

 

Τα μάτια κλείνω για να σ’ ονειρευτώ

αλλά το μυαλό μου είναι θολό

 

Σε ψάχνω στο κενό με καημό

μα να σε βρω δεν μπορώ

 

Την καρδιά μου ράγισες ξανά

μα θα σ’ αγαπώ παντοτινά

 

Γύρνα πίσω σε παρακαλώ

γιατί να σε ξεχάσω δεν μπορώ

 

                           Θανάση Χρυσάνθη, Γ1

 

---

 

Χωρίς τίτλο

 

Δεν μου λείπεις,

απλά πεθαίνω χωρίς εσένα,

δεν σ΄αγαπώ,

μα σε λατρεύω όσο άλλον κανένα

 

Δεν θα επιμείνω,

Πάνω από εσένα δεν θα βάλω τον

εγωισμό μου,

τι κι αν σ’ αγάπησα,

όλα τελειώνουν εδώ μωρό μου.

                                      

                                                       Πηγίδη Μυρτώ, Γ3

 

---

 

Χωρίς τίτλο

 

Μες στη νύχτα μόνος κάθομαι και κλαίω…

Στην άγρια θάλασσα κοντά σε σκέφτομαι και λέω

 

Αχ, ας πάρει λίγη από τη θλίψη μου το κύμα

Και αντί γι αυτή ας μου δώσει λίγη ελπίδα

 

Θυμάμαι εσένα καθισμένη εκεί στο βράχο

Τη μέρα που σε γνώρισα. Τη μέρα

Που μου έδωσες μια ελπίδα να υπάρχω.

 

Μα πικρή η μέρα που έφυγες από κοντά μου

Και μαζί σου έφυγαν όλες οι ελπίδες μου και όλα τα όνειρά μου.

 

                                   Εμμανουήλ Χαρά, Γ1

---

 

Χωρίς τίτλο

 

Μες της νύχτας το σκοτάδι,

στην απόλυτη μοναξιά μια φωνή

ακούγεται και ένα φως φωτίζει,

δεν είναι το πράσινο φεγγάρι

μα το βαπόρι που φεύγει.

Την ψυχή μου θρυμματίζει και

μια βροχή αρχίζει

                                       Παπαδήμας Αντώνης, Γ3

 

---

 

Η μοναξιά μες το χρόνο

 

Μ’ άφησες μόνη

Μες το χιόνι

μ’ ένα παράπονο και μ’ ένα ακόμη

 

Σ’ αγάπησα ένα βράδυ

και τώρα, μες το σκοτάδι

ψάχνω ένα σου χάδι

 

Τα μάτια σου σαν τη θάλασσα

τα  είδα, τα λαχτάρησα

 

Σταρένιο είναι το δέρμα σου

μα στερνό το φιλί σου

 

Τον άφησα μόνο

δίχως χρόνο

μ’ ένα αντίο και έναν πόνο

                                       Καζάκου Ειρήνη, Γκοράση Ευγενία, Γ1

                                       Δανάη Αρσλανίδη, Ανάστου Ελένη, Γ1 

 

---

 

Χωρίς τίτλο

 

Για πες μου τώρα,

ποιος αν πέσεις θα σε κρατήσει,

ποιος στα δύσκολα,

δεν θα σ΄αφήσει,

ποιος στη στιγμή, δεν σκέφτηκε,

να σε παρατήσει,

μα τώρα που τον έδιωξες,

πίσω ποτέ δεν θα γυρίσει

                                      

                                       Μάρκου Κωνσταντίνος, Γ3

 

---

 

Χωρίς τίτλο

 

Μαύρα σύννεφα παντού, πουθενά το φως

Μα να βρω ξανά δεν ξέρω το πώς

 

Έφυγε σαν αστραπή και πήγε μακριά

Πήγα να την βρω μα ήταν αργά

Το βράδυ έφτασε, όλα χαθήκαν

Σαν κοιτώντας το φεγγάρι, οι σκέψεις της μου ήρθαν

 

Αλλά παραμένω με την ελπίδα,

Πως η ευτυχία θα γυρίσει στα χέρια μου ξανά

                                                      

                                                       Καραδήμας Χρήστος, Λάγιος Άγγελος, Γ2

                                                       Κουλοβασιλόπουλος Ηλίας, Γ2

 

---

 

Χωρίς τίτλο

 

Περπατώντας μες τη νύχτα

τον ουρανό τώρα κοιτώ

 

Βλέποντας τα άστρα

εσένα τώρα βλέπω

 

Αλλά αφού έφυγες μακριά μου

ένα πράγμα θα σου πω

 

Γέμισες την καρδιά μου

με θλίψη και πόνο.

                                       Νασάι Διονύσης, Γ3

 

---

 

Χωρίς τίτλο

 

Μέσα στην κρύα νύχτα μ’ ένα

μεγάλο λαμπερό φεγγάρι

 

Ακούω αυτά που μου λες

και στο μυαλό μου προκαλείται

μεγάλος σάλος

 

Και όσο τη γνώμη σου

 και αν προσπαθώ να αλλάξω

 

Εσύ όλο και πιο μακριά φεύγεις

και εγώ τη φωνή μου χάνω

                                       Διαμαντάρας Κωνσταντίνος-Ραφαήλ, Γ1

---

 

Χωρίς τίτλο

 

 Ήσουν εκεί με το δερμάτινο

 μπουφάν και το κοντό μαλλί. Γελούσες μα το έβλεπα

 πως έψαχνες αυτή. Ψυχρό χαμόγελο

 και η ματιά σου άδεια. Ω θεέ μου,

τι σου έκανε αυτή, η χαμένη, μάγια;

                                   Μαθέ Χαρά, Γ3

 

---

 

(Νυχτερινό)

ελεύθερη απόδοση στο ποίημα του Ν. Λαπαθιώτη

 

Μόνο τα αστέρια τα χλωμά και το χρυσόχλωμο

φεγγάρι που λάμπει μεσ’ στη νύχτα! Τίποτ’ άλλο

 

Η φωνή σου ακούγεται απαλά μέσα στον αιθέρα

που σιγά-σιγά εξαφανίζεται! Τίποτ’ άλλο

 

Στα βάθη της θάλασσας το τελευταίο σου σινιάλο

που κι αυτό σβήνει ήρεμα καθώς το πλοίο αποχωρεί! Τίποτ’ άλλο

 

Μένω μόνος και χωρίς τη συντροφιά σου

με την ψυχή μου πληγωμένη και την καρδιά μου λιωμένη σαν κερί! Τίποτ’ άλλο

                                                                           Ορνιθοπούλου Μαρία, Γ3

---

 

21 Μαρτίου – μια μέρα με πολλά πρόσωπα

Διαβάστε το άρθρο μας 

ανοιξη δασοπονια
διαφορετικοτητα συνδρομο

    

               ⇒ Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

 ⇒ Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων

  Ημέρα της Εαρινής Ισημερίας και Αρχή της Άνοιξης

  Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας

  Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down

Ελάτε να γιορτάσουμε μαζί την 21η Μαρτίου

Ελάτε να κάνουμε τη ζωή μας

πιο… ισορροπημένη

πιο… όμορφη

πιο…ποιητική,

πιο…ήρεμη

γεμάτη ΑΓΑΠΗ

 

ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ ΑΦΟΡΜΗ !